Monday, July 31, 2006

# 3 #

Γιατρέ μου δεν είμαι καλά. Όποτε γυρίζω από διακοπές, έστω και 3 ημερών, νομίζω ότι η Κηφισσίας είναι παραλία με αμμουδιά, ο τροχονόμος το παιδί για τις ξαπλώστρες, και η όμορφη κοπέλα που βράζει στην κίνηση στο διπλανό αυτοκίνητο γερμανίδα τουρίστρια που μου χαμογελάει πονηρά. Ο δρόμος της επιστροφής λες και δεν υπήρξε ποτέ για μένα. Οι άλλοι πάνε το πρωί στο γραφείο και ανάβουν τον υπολογιστή, εγώ κοιτάω την καρέκλα μου και ενστινκτωδώς ψάχνω σημείο για να στήσω την ομπρέλλα, για να μην με χτυπάει ο ήλιος.

Τέλος πάντων, η αιτία όλων αυτών των δεινών είναι ότι για μια ακόμη φορά το έσκασα από την Αθήνα για το σαβ/κο, αυτή τη φορά για Σπέτσες, στο εξοχικό του Γιώργου. Πάλι πήγαμε με το δικό μου αυτοκίνητο, ο Γιώργος δεν είχε τι να κάνει και χάζευε τον ουρανό. Μετά από λίγο άρχισε να βλέπει περίεργα φώτα, ήρθαν οι εξωγήινοι, ήρθε το τέλος καβάλα σε ένα u.f.o. που διαφημίζει διαστημικά ταξίδια σε προσιτές τιμές. Ο Γιώργος έχει καμιά φορά ένα μικρό πρόβλημα στην ομιλία, κολλάει στις λέξεις και δεν επιταχύνει, και όταν με το καλό επιταχύνει νομίζεις πως έχει καταπιεί kawasaki. Οπότε το να πει unidentified flying object ήταν μία καινούργια πρόκληση, μία ευκαιρία για νέα μεγάλα ρεκόρ. Μετά από καμιά ώρα προπόνησης, και εκεί που λες ότι το ‘χε, το έχανε εντελώς με χαρακτηριστική ευκολία, και κατέληγε σε ένα εντυπωσιακό τρακάρισμα, από αυτά που βλέπεις στην formula 1 όταν οι οδηγοί νιώθουν πλήξη.

Οι Σπέτσες βουίζανε από τον κόσμο (ή μήπως βουίζανε τα αυτιά μου από τον Γιώργο;) και μου επιφύλλασαν πρόσωπα που είχα να δω κάπου 3 χρόνια, την Λυδία, την Ιόλη, traffic jam down the memory lane. Στις διακοπές περνάς τόσο χρόνο με τους φίλους σου, που νιώθεις μια οικειότητα και μια άνεση διαφορετική. Προσπερνάς τις λέξεις, δεν λες αυτά που ευκόλως εννοούνται, μιλάς συνθηματικά και με το βλέμμα, κολυμπάτε παρέα. Και μετά αποτραβιέστε, χάνεται ο καθένας στις δουλειές του, γιατί αυτό που σας ενώνει δεν θα το βρείτε όσους καφέδες και να πιείτε στο κέντρο της Αθήνας. Η ουσία έχει μείνει εκεί που την άφησες, και το μόνο που έμεινε είναι οι λέξεις που λίγες μέρες πριν προσπερνούσες. Μέχρι την επόμενη φορά που θα το σκάσετε μαζί.

2 Comments:

Blogger Nisyrios said...

Λυδία; Ιόλη; Σπέτσες;! Σε τέτοιες συναντήσεις συνήθως μου περνάνε στιγμιάια στο μυαλό σαν φιλμάκι στιγμιότυπα από τόοοοτε... μπορεί οι Δευτέρες του καλοκαιριού να είναι σε ένα παράλληλο σύμπαν, αλλά τα ΣΚ εκτός κέντρου αξίζουν...

2:57 PM

 
Blogger Dimitris said...

Εχεις και χαιρετισματα απο τις sisters!

3:28 AM

 

Post a Comment

<< Home

 
eXTReMe Tracker