# 35 #

Η πόλη φλέγεται. Τα παιδιά της καίγονται σε ένα άγγιγμα της και μόνο.
Η πόλη απόψε εσένα ονειρεύεται. Την παρασύρεις και την αναγκάζεις, σε αγαπάει και σε καταριέται, το όνομα της για πάντα στο βλέμμα σου να κουβαλάς.

Η πόλη σου ψιθυρίζει τις λέξεις που κανείς δεν ήξερε ότι θέλεις τόσο να ακούσεις. Σε αφήνει να τρέξεις στους άδειους δρόμους της, σου κλείνει το μάτι όταν πλαγιάζεις την μηχανή στις ριψοκίνδυνες στροφές της. Σε βλέπει να τσακίζεσαι στις μπαριέρες, δεν κλαίει. Το μόνο που ξέρει είναι να τραγουδάει. Η πόλη σε θυμάται, η πόλη σε ξεχνάει.

Τραγούδι: Pearl Jam - Wishlist

# 33 #

Θυμάμαι την ημέρα που άρχιζε η φοιτητική ζωή, που έκλαιγα και αποχαιρετούσα για πρώτη φορά αυτούς που αγαπούσα. Με μια βαριά σιωπή να μου σφίγγει τον λαιμό. Πήγα όμως κατευθείαν στο δωμάτιο της Μαρίας, δεν την γνώριζα ακόμη καλά, αλλά νομίζω πως κατάλαβε αμέσως την στεναχώρια μου, με την κουβέντα με έκανε να ξεχαστώ. Ωραία χρόνια, ωραίες παρέες, τόσα διαφορετικά πρόσωπα και λόγια που δεν έχει νόημα να τα διηγηθείς. Το μόνο αληθινό είναι αυτό που ζεις, αυτό που σε κάνει να έχεις πάθος για την κάθε ασήμαντη στιγμή. Και μετά, δεν χρειάζεται να θυμάσαι τίποτα. Όταν ζεις με πάθος και επιπολαιότητα, δεν χρειάζεται να θυμάσαι τίποτα.

Δεν θέλω αναμνήσεις, δεν έχω τίποτα να κουβαλήσω μαζί μου, δεν θέλω να χρεωθώ ούτε και να χρεώσω κανέναν. Δεν με ενδιαφέρουν τα μέρη που έζησα και πέθανα παλιά, δεν θυμάμαι τα ονόματα των παιδιών που μιλούσα και γέλαγα, οι φωτογραφίες δεν ανασταίνουν κανέναν, μόνο παγιδεύουν την λάμψη από τα βλέμματα μας και μετά ζητάνε λύτρα και μας εκβιάζουν. Και μας ζητάνε πολλά, γιατί ξέρουν ότι μερικές φορές κρύβουμε στα φευγαλέα τις ελπίδες μας για τα παντοτινά. Γιατί αντί να βλέπουμε την ζωή, βλέπουμε την Δευτέρα, την Τρίτη, την Τετάρτη, την Πέμπτη...

# 31 #

Η ζωή περνάει πιο γρήγορα απ’ ότι θέλεις. Τα ποτήρια αδειάζουν πιο γρήγορα απ’ ότι θα ‘πρεπε, οι φωτογραφίες παλιώνουν πιο γρήγορα από τις αναμνήσεις. Τα φιλιά στεγνώνουν πιο γρήγορα όταν ανοίγεις το γκάζι στις στροφές, και αρχίσεις να γλυστράς μακριά από τα ανθρωπάκια που συνωστίζονται για μια ζωή στην ίδια ουρά. Και εσύ, αντί να κλείνεις τα μάτια σου, αρχίζεις να τραγουδάς. We don't belong, we don't belong, together.

Τραγούδι: Pearl Jam - Black (Athens 2006 Bootleg)

# 29 #

Η φωνή μου έχει κλείσει, τα αυτιά μου βουίζουν, το μυαλό μου έχει μπλοκάρει στην εικόνα 10,000 παιδιών με υψωμένα τα χέρια να κρατάνε τον ρυθμό και να τραγουδάνε μαζί με τους Pearl Jam. Χθες βράδυ.

Ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, πολύ μακριά από την πόλη τους, το Seattle των αυτοκτονιών, το Seattle της grunge, το Seattle των Nirvana. Και οι Pearl Jam είναι αυτό που απέμεινε από μια μουσική σκηνή που βρίσκει θαλπωρή μόνο στο περιθώριο, μακριά από rock stars και λάμψη. Ίσως γιατί η λάμψη κρύβει μέσα της την θλίψη.

He floated back down 'cause he wanted to share
His key to the locks on the chains he saw everywhere
But first he was stripped and then he was stabbed
By faceless men, well, fuckers
He still stands.

Τραγούδι: Pearl Jam - Given to Fly