* 83 *
Ανοίγεις το παράθυρο, σκας από την ζέστη. Σε λίγο θα είσαι ένα λιωμένο παγωτό που θα γλυστράει με τις πολύχρωμες μποτιλιαρισμένες λαμαρίνες της Κηφισίας.
Το μυαλό σου βράζει, το μυαλό σου ταξιδεύει στο τέλος του δρόμου. Πάντα βιάζεσαι κάπου αλλού να πας. Πάντα.
Κρύβεις με τα χέρια σου τον ήλιο που σε θέλει τυφλό.
Κοιτάς τριγύρω σου, σαν τίποτα να μην κοιτάς.
Θες μια αφορμή για να παραδωθείς.
Ένα καλό τραγούδι για να ξεφύγεις.
Η βαρύτητα, ο χειρότερος σου εχθρός.
Χορεύεις, όλοι νομίζουν πως χορεύεις.
Ενώ εσύ προσπαθείς να πετάξεις.
Να πετάξεις.
Τραγούδι: Ξύλινα Σπαθιά - Τώρα αρχίζω και θυμάμαι
Καλό καλοκαίρι. xxx
0 Comments:
Post a Comment
<< Home