* 53 *

Κλείσε την τηλεόραση. Ρίξε λίγο νερό στο πρόσωπο σου. Πλύνε τα δόντια. Σβήσε το φως στο σαλόνι. Πάρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Και φύγε.

Βάλε μουσική στο αμάξι. Για λίγο, κάνε πως ξεχνάς. Προσποιήσου οτί εδώ είναι η αρχή. Αυτός ο δρόμος σε γέννησε. Τα αδέλφια σου είναι όλοι, οι εχθροί σου, οι πάντες. Σπίτι σου η γη, μοναξιά σου ο ουρανός, κάθε βράδυ. Αυτή είναι η ζωή σου, ανοιχτή και πρόστυχη. Η μόνη αλήθεια το τιμόνι που κρατάς.

Οδήγα. Ίσως κάνεις τον κύκλο, και σπίτι σου γυρίσεις. Θα βάλεις το αμάξι στο γκαράζ, χαϊδέψεις αμήχανα τα μαλλιά σου, και πας για ύπνο.

Ίσως όμως και δεν γυρίσεις. Ίσως βουλιάξεις σε νέες αγκαλιές, με φρέσκα πανιά και ευφάνταστα μυστικά. Μα δεν θέλω ποτέ μου να μάθω πού θα πας. Αρκεί να θυμάσαι, να έχεις πάντα κοντά σου τα κλειδιά.